Δεν είναι μόνο το χρήμα το δέλεαρ για κάποιο νέο προκειμένου να επιλέξει μια θέση εργασίας – και ας μη βιαστεί κανείς να του πει ότι δεν έχει επιλογές, διότι στη σημερινή συγκυρία οι εργοδότες ψάχνουν τα «ταλέντα» με το τουφέκι. Όλο και περισσότερες έρευνες, οι νέοι αναζητούν και «προσωπική ευχαρίστηση» στους χώρους απασχόλησης, ενώ ταυτόχρονα απαιτούν να έχουν «λόγο» και να συμμετέχουν στις αποφάσεις, όχι σ’ αυτές που αφορούν διοικητικά θέματα βέβαια, αλλά σ’ αυτές που αφορούν το αντικείμενο της δουλειάς τους.
Διαβάστε επίσης – Ευρωζώνη: Αυξήθηκαν οι κενές θέσεις εργασίας στο 3,2% – Η χαμηλή θέση της Ελλάδας
Αυτά δείχνουν όλο και περισσότερες έρευνες που αφορούν θέσεις εξηρτημένης εργασίας στη Δύση βέβαια (δεν μιλάμε για τους εξαθλιωμένους εργάτες από το Μπανγκλαντές και άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας που πήγαν να βγάλουν το ψωμί τους στα φαραωνικά στάδια του Κατάρ και 6.500 εξ αυτών άφησαν εκεί το σαρκίο τους).
Η τελευταία έρευνα δημοσιεύθηκε την Κυριακή στη γαλλική εφημερίδα «Le Journal du Dimanche» και τη διενήργησε σε περίπου 1.000 νέους εργαζομένους από 18 έως 24 ετών η εταιρεία BVA για λογαριασμό του Ιδρύματος Jean-Jaurès και της ασφαλιστικής Macif. Στο κεντρικό ερώτημα «ποιους θεωρούν τους πρωταρχικούς ρόλους μιας επιχείρησης», η πλειοψηφία (51%) απαντά «η δημιουργία θέσεων εργασίας και την πρόσληψη ανθρώπων».
Σεβασμός και πρωτοβουλίες
Πρωταρχικώς η επιβίωση, δηλαδή, κι αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Αλλά το 40% των ερωτηθέντων απαντά ότι σκοπός της σύγχρονης επιχείρησης είναι «να δίνει τα μέσα στους υπαλλήλους της να ανθίσουν επαγγελματικά». Μόνο που, σύμφωνα με τους νέους, δεν υπάρχουν στις σύγχρονες επιχειρήσεις όλα τα συστατικά για να «ανθίσουν» ως εργαζόμενοι.
«Οι νέοι στιγματίζουν την παγκόσμια έλλειψη διάθεσης της εργοδοσίας να ακούσει το λόγο του εργαζόμενου και να δεχθεί μια πιο ενεργή και υπεύθυνη συμμετοχή εκ μέρους του σε ό,τι αφορά τον τρόπο εκτέλεσης ενός έργου», εξηγεί στην εφημερίδα ο Ζερεμί Πελτιέ, γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Jean-Jaurès. «Αυτά είναι θεμελιώδη στοιχεία για την επαγγελματική ικανοποίηση που αναζητούν οι νέοι από μια θέση εργασίας που τους προσφέρεται», εξηγεί ο γάλλος μάνατζερ.
Βάσει της έρευνας εξάλλου, περισσότεροι από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων (το 36% για την ακρίβεια) διαπιστώνουν ότι ο εργοδότης τους «δεν παρέχει αρκετό χώρο για να ακουστεί η φωνή τους, ούτε εκτιμά τη διάθεση και την προθυμία τους να συμμετάσχουν ενεργά και δημιουργικά στην επιχείρηση». Ένα πολύ υψηλό ποσοστό της τάξεως του 29% των νέων επικρίνει τη διοίκηση της επιχείρησης που εργάζεται για την «έλλειψη εμπιστοσύνης και αυτονομίας που παρέχει στους εργαζόμενους».
Εργασιακό και γενικότερο περιβάλλον
Για ένα ποσοστό 31% των νέων ηλικίας 18 έως 24 ετών που συμμετείχαν στην έρευνα, ο ιδανικός διευθυντής είναι αυτός που «δημιουργεί ένα ικανοποιητικό εργασιακό περιβάλλον». Για τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν, ωστόσο, το «ικανοποιητικό εργασιακό περιβάλλον», παρατηρούνται διαφορές αντιλήψεων.
Ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας είναι το ότι η σχετική πλειοψηφία των ερωτηθέντων (το 38%) δεν συμφωνεί με κάποιες νέες πεποιθήσεις και τις εργασιακές πρακτικές, όπως είναι για παράδειγμα το «flex office», του ευέλικτου δηλαδή χώρου απασχόλησης που καθιερώθηκε κυρίως λόγω της πανδημίας. Αντίθετα, το 32% εξακολουθεί να μην θέλει να εγκαταλείψει την περιστασιακή τηλεργασία, κάποιες ημέρες της εβδομάδας.
Επιπλέον, η έρευνα δείχνει ότι οι νέοι επιθυμούν η εταιρεία τους να εμπλέκεται σε κοινωνικούς σκοπούς. Στην πρωταρχική ερώτηση εξάλλου, για το «ρόλο της επιχείρησης», ένα πολύ υψηλό ποσοστό 38% απαντά ότι αυτός πρέπει να είναι (και) η φροντίδα εκ μέρους της διοίκησης ώστε να είναι η εταιρεία «χρήσιμη για την κοινωνία».
Πώς εννοούν οι νέοι τη «χρησιμότητα για την κοινωνία»; Κατ’ αρχάς με τη δέσμευση της επιχείρησης σε περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες και δράσεις (αυτό πιστεύει το 37% των ερωτηθέντων). Κατά δεύτερον στην προάσπιση και προστασία της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών (25%). Επίσης, ως «κοινωνικά χρήσιμη» λογίζεται μια επιχείρηση που φροντίζει στο μέτρο που δύναται και της αναλογεί, για την καταπολέμηση των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών (23%) και για την στήριξη των νέων (22%).
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η κορυφαία προσδοκία της νέας γενιάς από τους εργοδότες παραμένει ακλόνητη: «να δημιουργούν και να προσφέρουν καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας».
Latest News
Μελέτη ΙCAP CRIF: Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επαγγελματική τους ανέλιξη
Σε πέντε μόνο οικονομίες το ποσοστό των γυναικών που ίδρυσαν ή «έτρεξαν» μια νέα επιχείρηση ήταν ίδιο ή υψηλότερο από το αντίστοιχο των ανδρών
Η άνοδος των διευθυντών προϊόντος - Κερδίζουν έδαφος στην εποχή της AI
Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο διευθυντής προιόντος θα ξανακερδίσει την αίγλη του στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης
Τουρισμός και βιομηχανία δεν βρίσκουν εργαζομένους - «Διαβατήριο» η εξειδίκευση
Το πρόβλημα στην αγορά εργασίας καταγράφεται εντονότερο στον δευτερογενή τομέα (71%) καθώς και στον τουρισμό (64%)
Βρίσκουν νόημα οι εργαζόμενοι στην εργασία τους; - Γιατί 1 στους 3 βλέπουν προς την έξοδο
Οι εργαζόμενοι περιμένουν ότι η εργασία τους, θα τους προσφέρει περισσότερα - Σε κρίσιμο σταυροδρόμι η σχέση τους με τους εργοδότες